De studiebijeenkomst op donderdag 13 februari - van 19.30-21.00 uur (inloop vanaf 19.15 uur) gaat over
Reuzen en Reuzen bouwwerken.
( Graag even aanmelden als u er bij wilt zijn: assen@theosofie.nl )
Zijn er sporen nu nog van reuzen te zien?
We bestuderen uit de Geheime Leer deel II , moderne versie blz. 844-854
Een interessante YouTube film die over deze oude beschavingen (aanklikken) gaat is te zien.
Of gebruik deze link:
(Uit het Aanhangsel bij Deel II )
§ 6
Reuzen, beschavingen en verzonken continenten
in de geschiedenis
(…)
‘Overleveringen waarvan de sporen in Mexico, in Midden-Amerika, in Peru en in Bolivia worden gevonden, geven aanleiding tot het denkbeeld dat de mens in deze verschillende landen bestond in de tijd van de reusachtige opheffing van de Andes, en dat hij de herinnering eraan heeft bewaard.’ Van deze schrijver tot de paleontologen en antropologen van de laatste tijd staat de meerderheid van de geleerden achter de opvatting van precies zo’n ouderdom. Wat Peru betreft, is er ooit een bevredigende poging gedaan om de etnologische affiniteiten en kenmerken te bepalen van het ras dat die cyclopische bouwwerken heeft opgericht waarvan de ruïnes overblijfselen van een grote beschaving laten zien? Die worden bijvoorbeeld bij Cuelap aangetroffen en bestaan ‘uit een muur van gehouwen steen, 3600 voet lang, 560 breed en 150 hoog, die een aaneengesloten massa met een platte top vormt. Op deze massa stond een andere, 600 voet lang, 500 breed en 150 voet hoog, zodat de totale hoogte 300 voet was. Hierin bevonden zich kamers en cellen.
(…)
Egypte is veel ouder dan Europa zoals dat er nu op de kaart uitziet. Atlantisch-Arische stammen begonnen zich daar te vestigen toen de Britse eilanden8 en Frankrijk zelfs nog niet bestonden. Men weet dat ‘de landtong van de Egyptische Zee’ of de Delta van Beneden-Egypte heel geleidelijk vast land is geworden en later dan het hoogland van Abessinië is ontstaan; in tegenstelling tot het laatste, dat betrekkelijk plotseling verrees, werd zij in de loop van vele eeuwen heel langzaam gevormd uit opeenvolgende lagen zeeslijk en modder, die jaarlijks werden meegebracht en afgezet door een grote rivier, de huidige Nijl. Toch is zelfs de Delta als een vast en vruchtbaar land al meer dan 100.000 jaar bewoond.
(…)
Wat de reuzen betreft: hoewel de langste mens die tot dusver onder de fossielen in Europa is gevonden, de ‘Mentone-mens’ is (6 voet 8 duim), kunnen er toch nog andere worden opgegraven. Nilsson, geciteerd door Lubbock, deelt mee dat er ‘in 1807 in een graf uit het Neolithicum . . . een skelet van buitengewone grootte werd gevonden’ en dat het werd toegeschreven aan een koning van Schotland, Albus McGaldus.
Het grote volk dat door de Egyptische priesters werd genoemd, waarvan de voorvaderen van de Grieken uit de tijd van Troje afstamden en dat, zoals wordt beweerd, door het Atlantische Ras werd vernietigd, was toen, zoals we zien, beslist geen ras van paleolithische wilden. Niettemin schijnt al in de tijd van Plato niemand, met uitzondering van priesters en ingewijden, een duidelijke herinnering aan de voorafgaande rassen te hebben bewaard. De eerste Egyptenaren waren al eeuwen en eeuwen van de laatste Atlantiërs gescheiden; ze waren zelf afstammelingen van een vreemd ras en hadden zich ongeveer 400.000 jaar tevoren in Egypte gevestigd13, maar hun ingewijden hadden alle verslagen bewaard. Zelfs nog in de tijd van Herodotus bezaten zij de standbeelden van 341 koningen die over hun kleine Atlantisch-Arische onderras hadden geregeerd (zie hierover Esoteric Buddhism, blz. 66, vijfde druk). Wanneer men als gemiddelde duur van de regering van elke koning slechts twintig jaar neemt, moet het Egyptische Rijk in de tijd van Herodotus al ongeveer 17.000 jaar hebben bestaan.
(…)
En toch zijn er verslagen die aantonen dat Egyptische priesters – ingewijden – over land in noordwestelijke richting reisden, via wat later de Straat van Gibraltar werd; toen naar het noorden gingen en door de toekomstige Fenicische nederzettingen in Zuid-Gallië trokken; vervolgens nog verder naar het noorden gingen tot ze Carnac (Morbihan) bereikten. Daarna wendden ze zich weer naar het westen en bereikten, terwijl ze nog steeds over land reisden, het noordwestelijke voorgebergte van het Nieuwe Continent14.
Wat was het doel van hun lange reis? En hoever terug moeten we de datum van dergelijke bezoeken plaatsen? De archaïsche verslagen delen mee dat de ingewijden van het tweede onderras van de Arische familie zich van het ene land naar het andere begaven met het doel toezicht te houden op de bouw van menhirs en dolmens, van kolossale Dierenriemen in steen, en begraafplaatsen die moesten dienen om de as van toekomstige geslachten te ontvangen. Wanneer was dit? Het feit dat zij over land van Frankrijk naar Groot-Brittannië overstaken, kan ons enig idee geven van de tijd waarin een dergelijke reis op het vaste land kon worden volbracht.
(zie ook Geheime Leer deel II online)
Voor informatie of vragen kunt u mailen met: assen@theosofie.nl
Graag tot dan!
-------------------
